Feeds:
பதிவுகள்
பின்னூட்டங்கள்

Archive for ஏப்ரல், 2008

>
Gleanings:

Lankan literary activities in Thamil
K.S. Sivakumaran

Literary activities in Thamil also constitute Lankan Culture. Non-Thamilian historians, particularly historians of literature, conveniently skip this aspect with an apology that they could not read or write or speak Thamil, which is one of the recognised world languages.

Hence yours truly write about these matters as well, as he would write about activities in English and Sinhala. This state of affairs is both funny and ironical.

Let me report on some of the very recent activities based in Colombo. First, I want to write briefly about an author, columnist and a doctor of medicine. He is Dr M. K. Muruganandan. Like Emeritus Professor Carlo Fonseka who writes in English and Sinhala. MKM too writes about matters of art and literature in the Thamil medium.

MKM has authored many books in Thamil, most of them on Health. In fact he was the first one the world to write Thamil on AIDS.

His other books are on various branches of medicine and treatment and elucidative on relevant problems pertaining to health and child birth. As an MBBS medicine man he had practised in various parts of the country including his native place in Vyapaari Moolai in Paruthi Thurai (Pt. Pedro), at present he heads private clinic in Wellawatte. Kind, affable and patient he treats his patients with a psychological approach which is rewarding.

Basically a humanist with a progressive stance, he is also spiritual in his outlook. His creative abilities lie in his writing fiction. He is also one of the balanced literary critics locally and a literary columnist. His columns are available on the Internet. He has a Bog too.

One of his very interesting books is called “From A Doctor’s Diary” where he writes about literature, personalities, cinema and other matters.

MKM is a fine moderator in conducting symposiums, book launches and discussions. His hallmark is an ability to transfer knowledge in a scientific manner and focus on the right things. He doesn’t go astray as many speakers who are writers in Thamil do.

While he was in Yalpaanam (Jaffna) he had published seven books and one of them about Hints for pregnant Ladies won the Sahithya Award. This book and the one on AIDS had seen more than five impressions.

They were very popular because of the simple and clear style and also productive. His book Neengal Nalamaaha also won a Sahithya Award and an award from Yaal Ilakkiya Vattam. Yet another book of his is Maranthupoahatha Sila. When his mother died he brought out a publication in her memory called Amma. This included contributions by others on the theme of ‘Mother’. His books are researched by University students for their theses. So far he has written 11 books.

His articles and columns appear frequently in Yaalpaanam and Colombo based newspapers and journals.

We learn that in the north he used to convene literary get together and discuss literature and arts in his home. In the late 1990s, he regularly appeared over the Rupavahini answering questions by the presenters and listeners on vital diseases.

The Sri Lanka Institute for the Advancement of Science recognised his services with an Award itself are a pointer.

Dr MKM also writes under the pen name “Alagu Santhosh”. He had been interviewed and featured in the Thamil press. The literary magazine Mallikai published his picture in its front cover and featured him. An unassuming human dynamo, MKM is a proud product of the Yaalpaanam soil.

sivakumaranks@yahoo.com

Daily News 30.04.2008

Read Full Post »

>
“தினமும் சிறிதளவு மதுபானம் அருந்துவது மாரடைப்பு போன்ற நோய்கள் வராமல் தடுக்கும் தானே” எனக் கேட்டார் அவர்.

“ஆம் பல மருத்துவ ஆய்வுகள் அவ்வாறு தான் கூறுகின்றன” என நான் கூறியதும் அவரது முகம் அன்றலர்ந்த தாமரை போலப் பூரித்தது. அருகில் இருந்த அவரது மனைவியின் வார்த்தைகளோ நெருப்பில் விழுந்த உப்புப் போல படபடவெனச் சீறி வெடித்தது.

நீரிழிவு கொலஸ்ட்ரோல், பிரஸர் எல்லாம் கலந்து உழலும் அவரைக் குணமாக்க மனைவியும் கூடவே அலைந்து திரிகிறார். போதாக்குறையாக அவருக்கு மதுப்பழக்கமும் தாராளமாகவே உண்டு. எனவே, மனைவி கோபிப்பதில் நியாயம் உண்டுதானே?

அதேபோல அவர் பக்கமும் நியாயம் உண்டா?

தினசரி சிறிதளவு மதுபானம் எடுப்பதில் ஒரு சில நன்மைகள் இருப்பதாக சில மருத்துவ ஆய்வுகள் கூறுகின்றன. அளவோடு மது அருந்துவது மாரடைப்பு , அஞ்சைனா போன்ற நோய்கள் வருவதற்கான சாத்தியத்தை 30 முதல் 35 சதவீதம் குறைப்பதாக அவ் ஆய்வுகள் மதிப்பிட்டுள்ளன. இரத்த நாளங்களின் உட்புறத்தில் கொழுப்புப் படிவதை (Antiatheosclerotic effect) தடுப்பதாலேயே இது சாத்தியமாகிறது.

நல்ல கொலஸ்ட்ரோல் எனப்படும் எச்டிஎல் (HDL) லின் செறிவை அதிகரிப்பதும் அழற்சியைத் தடுப்பதில் உதவுவதும் இன்சுலின் நிகர்த்த செயற்பாடும் மதுவினால் ஏற்படக்கூடிய நன்மைகள் என நம்பப்படுகிறது. குறைந்தளவு மதுபானம் (1 or 2 drinks daily) தினமும் அருந்துபவர்களுக்கு நீரிழிவு வருவதற்கான சாத்தியம் குறையும் என மற்றொரு கள ஆய்வு சொல்கிறது. பன்னிரண்டு ஆண்டுகளாக எடுத்த தரவுகளின்படி புதிதாத நீரிழிவு தோன்றுவதற்கான வாய்ப்பு 30 சதவிகிதம் குறைகிறது என்கிறார்கள்.

நாளாந்த உடற்பயிற்சியானது இருதய நோய்கள் வராமல் தடுப்பதில் எவ்வாறு பங்களிக்கின்றதோ அவ்வாறே தினசரி குறைந்தளவு மது அருந்துவதும் நன்மையளிக்கின்றது என்றே ஆய்வுகள் கூறுகின்றன. ஆனால், மதுவின் அளவு அதிகமானால் பல்வேறு ஆபத்தான விளைவுகள் காத்திருக்கின்றன என்பதையும் மறக்கக்கூடாது. அதிக மது அருந்துவதானது அந் நபருக்கு மாத்திரமன்றி அவர் வாழும் சமூகத்திற்கும் பாரிய பிரச்சினைகளை உருவாக்குகிறது.

வருடாந்தம் ஒரு இலட்சம் நபர்கள் அதீத மதுபாவனையால் வரும் நோய்களாலும் விபத்துகளாலும் அமெரிக்காவில் மட்டும் மரணிக்கிறார்கள். அங்கு தடுக்கக்கூடிய மரணங்களுக்கான மூன்றாவது முக்கிய காரணியாக மது இருக்கிறது. எனவே உலகமெங்கும் எவ்வளவு பாதிப்பு இருக்கும் என்பதைக் கற்பனை பண்ணிப் பாருங்களேன்.

வீதி, வாகன விபத்துகள் , பக்கவாதம் , இருதய துடிப்பு நோய்கள் , இருதய தசை நோய்கள், சடுதியான இருதய நிறுத்தம், ஈரல் சிதைவு, தூக்கத்தில் சுவாச நிறுத்தம்,மார்பு மற்றும் உணவுக்கால்வாய் புற்றுநோய்கள், தற்கொலை நாட்டம் போன்றவற்றிற்கு அதீத மது பாவனையே காரணம் என்பதை மருத்துவ உலகம் நீண்ட நாட்களாகவே அறிந்திருக்கிறது.


“இவை எல்லாம் கூடச் குடிச்சால் தானே வரும். அளவோடு பாவித்தால் பிரச்சினை இல்லைத்தானே” என அவர் கேட்டார்.

உண்மை தான் ஆனால் ,மாரடைப்பு , நீரிழிவு ஆகியவற்றைத் தடுப்பதற்கான வாய்ப்புக் குறைந்த அளவு மதுவை தினசரி உபயோகித்தால் மட்டுமே கிட்டும் என்றே ஆய்வு கூறுகிறது.

மது என்பது பழக்கப்பட்டு மனிதனை அடிமைப்படுத்தும் பொருள். சிறிது சிறிதாக தினசரி உபயோகிக்கும் போது அதற்குப் பழக்கப்பட்டு அடிமையாகி படிப்படியாக உபயோகிக்கும் மதுவின் அளவை அதிகரிக்க வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் ஏற்படும். மதுவின் அளவு கூடினால் மேற்படி நன்மைகள் கிட்டாது. அத்துடன் மதுவின் தீயவிளைவுகள் அனைத்தும் வந்து சேரும் என்பதை மறந்துவிடக்கூடாது.

மது அருந்துவது என்பது செங்குத்தான வழுக்குப்பாறையில் வெறுங் கையால் பிடித்து ஏறுவதற்கு நிகரானது. சற்று கைப்பிடி தவறினாலும் அதல பாதாளத்தில் விழுந்து மரணத்தை அடைவது நிச்சயம். அத்தகைய சாகசத்தை விரும்புபவர்கள் மாத்திரம் மது அருந்தி மாரடைப்பு வராமல் தடுக்கும் முயற்சியில் ஈடுபடலாம் என விளக்கினேன்.

அன்றலர்ந்த தாமரையாகப் பூரித்த அவர் வதனம் கடும் வெயிலில் வாடி வதங்கியது போலாயிற்று.

டொக்டர் எம்.கே. முருகானந்தன்

நனற்ி:- தினக்குரல் 24.04.2008

Read Full Post »

>
அவர் ஒரு நீரிழிவு நோயாளி. நீண்ட நாட்களாக மருந்து சாப்பிடுகிறார். ஆனால், இரத்தத்தில் சீனியின் அளவு கட்டுப்படுவதில்லை. முட்டாள்களின் கோபம் போல இவரது குருதிச் சீனியின் நிலை திடீர் திடீரென தாறுமாறாக ஏறி இறங்கிக் கொண்டே இருக்கும் .`சாப்பாட்டில் அவதானம் எடுங்கள்’ என்றேன்.

“அப்ப சோறை நிப்பாட்டட்டோ’ என்றார்.

நான் மனதிற்குள் சிரித்துக் கொண்டு `சோற்றை நிப்பாட்டிப் போட்டு வேறை என்ன சாப்பிடுவியள்” என அப்பாவியைக் கேட்டேன்.

`வேறை என்ன? இடியப்பம், புட்டு, அப்பம், தோசை இதுகளைத்தான்’ என்றார்.

உரல் போல் தொடைகளும், ஊதிய பலூன் போல முகமும் கொண்ட குண்டு மனிதர் இன்னொருவர். அவருக்கும் எடையைக் குறைப்பதற்காக உணவைக் கட்டுப்படுத்தும்படி ஆலோசனை கூறியபோது, முன்னவரோடு கதைத்து வைத்தவர் போல ‘சரி நான் சோத்தை கைவிடுகிறன்’ என்றார்.

`சோறு சாப்பிட வேண்டாம் என நான் சொல்லவில்லையே……’ என நான் ஆரம்பிக்கவும், என்ன இந்த டாக்டர் மடைத்தனமாகக் கதைக்கிறார் என மனதிற்குள் எண்ணியவர் போல ஏளனமும் ஆச்சரியமும் கலந்த பார்வையை என்மீது வீசினார்.

காய்ச்சல்கார பிள்ளையோடு வந்த அம்மா நான் உணவு பற்றி எதுவும் சொல்லாத போதும் தானாகவே ‘இவனுக்கு சோத்தை நிப்பாட்டிப் போட்டு பாண் வாட்டிக் கொடுக்கிறேன்’ என்றாள்.

ஏன் இவர்களுக்கெல்லாம் சோறு தீண்டத்தகாத உணவாக இருக்கிறது? அப்படியும் சொல்ல முடியாது. இவர்கள் யாவரும் வழமையாக சோறு தான் உண்ணுகிறார்கள். ஆனால், நோயுற்ற நேரத்திற்கு மட்டும் சோறு ஏற்புடையதல்ல என எண்ணுகிறார்கள். இவை தவறான கருத்துத்தான்.

ஆசிய நாட்டவர்கள் அனைவரினதும் பிரதான உணவான அரிசியில் மாப்பொருள் மாத்திரமின்றி புரதம், விற்றமின்கள், கனியங்கள், நார்ப்பொருள் யாவுமே உண்டு. அதிலும் முக்கியமாக தீட்டாத அரிசியிலும் புழுங்கல் (நாட்டு) அரிசியிலும் இவை அதிக செறிவில் உள்ளது. உண்மையில் தாவர உணவு மட்டும் உண்பவர்களின் தினசரி புரதத் தேவையின் பெரும் பகுதியை அரிசியே நிறைவு செய்கிறது என்பது பலரும் உணராத உண்மையாகும்.

இடியப்பம், பிட்டு , அப்பம், தோசை போன்ற பலகாரங்கள் யாவற்றினதும் முக்கிய கூறாக அரிசிதான் இருக்கிறது. ஆனால், பருக்கைகளாக அல்லாது மாவாக இருக்கிறது.எனவே முதலாமவர் கூறியதுபோல சோற்றை முற்றாக நிறுத்தி இடியப்பம், புட்டு , அப்பம், தோசை போன்றவற்றைச் சாப்பிடுவதில் எந்தவித அர்த்தமும் கிடையாது. இரண்டிலும் உள்ளது மாப்பொருள்தான்(Starch) . எனவே எதைச் சாப்பிடுகிறோம் என்பது முக்கியமல்ல.

இரண்டாமவர் கூறியதுபோல, சோற்றைக் கைவிடுவதிலும் எந்தவிதத்திலும் விஞ்ஞான பூர்வமான காரணமும் கிடையாது. அவர் இவற்றில் எதைச் சாப்பிடுகிறார் என்பதை விட எவ்வளவு சாப்பிடுகிறார் என்பதே முக்கியமானது. மாப்பொருள் உணவுகளான சோறு, இடியப்பம், பிட்டு, அப்பம் போன்றவற்றின் அளவைக் குறைத்து குறைத்த உணவின் அளவுக்கு ஏற்ப நார்ப்பொருள் அதிகமுள்ள கீரை இலை வகைகள் , மரக்கறி , பருப்பு, பயறு, சோயா பழவகைகள் ஆகியவற்றை அதிகரித்துச் சாப்பிட வேண்டும். இதனால் ,உண்டவை மெதுவாகச் சமிபாடடையும். விரைவில் மீண்டும் பசிக்காது. எடையும் அதிகரிக்காது.

காய்ச்சலின் போது உடலிலிருந்து சக்தி சூடாக வெளியேறுகிறது. அதை ஈடுசெய்ய போதியளவு போஷாக்குள்ள உணவு உட்கொள்வது அவசியமாகும். சோறு போஷாக்குள்ளது என்பதால் அதையே உட்கொள்ளலாம். விருப்பமில்லையேல் பாற் கஞ்சியாகக் குடிக்கலாம். அல்லது சக்திப் பெறுமானமுள்ள வேறு உணவுகளை உட்கொள்ள வேண்டும். பலரும் காய்ச்சல் என்றவுடன் சோடா வேண்டும் என்பார்கள். சோடா என்று நாம் வழமையாகக் கூறும் மென்பானங்களில் இனிப்புத் தவிர்ந்த போஷாக்கு எவையும் கிடையாது என்பதால் அவை விரும்பத்தக்கவை அல்ல.

எனவே, நீங்கள் எந்நேரத்திலும் எந்த நோயின் போதும் சோறு சாப்பிடலாம். சோறு சாப்பிடுவதால் எந்த நோயும் அதிகரிக்கப் போவதில்லை. அது தீண்டத்தகாத உணவல்ல. ஆயினும் அளவிற்கு மீறினால் அமிர்தமும் நஞ்சு என்பார்கள். சோறு ஆனாலும் அளவோடு உண்ணுங்கள்.

எம்.கே.முருகானந்தன்

நன்றி:- தினக்குரல் 19.04.2008

Read Full Post »

>
இது ஒரு மாணவன் வரைந்த ஓவியம். பெயர் புஸ்பலிங்கம் சுரேந்தர். அண்மையில் யாழ் சென்றபோது கொற்றாவத்தை, பொலிகண்டி, வல்வட்டித்துறையிலுள்ள இல்லத்தில் அவரைச் சந்தித்தேன். ஹாட்லிக் கல்லூரியில் ஏ.எல். உயிரியல் கற்று இப்பொழுது பல்கலைக்கழகம் செல்வதற்கு தகுதி பெற்றுள்ளார். மிகத் திறமையாக ஓவியம் வரைவார். இவர் வரைந்த பல ஓவியங்களைக் காணக் கிடைத்தது. இயற்கைக் காட்சிகள், உருவங்கள், சுவாமிப் படங்கள் என தனது கைவண்ணத்தை தாராளமாகவே பதித்துள்ளார்.

பிள்ளையார், லஷ்மி, ஆஞ்சநேயர், இயேசு பிரான் எனப் பல. இவற்றில் பல கோட்டோவியங்கள். உருவங்களின் அங்க அமைப்பும், உருவ நேர்த்தியும் மிக அற்புதம். இவற்றை அவர் மிகுந்த பிரயாசை இன்றி மிக வேகமாக வரைந்து முடிப்பதாக அறிந்தேன். இயல்பான ஆற்றல் நிறைந்திருக்கிறது.

வண்ணங்கள் பற்றிய உணர்வும், அவற்றின் சேர்த்தியும், ஓழுங்கிசைவும் இந்தச் சிறு வயதிலேயே கைகூடியிருப்பது அதிசயிக்க வைக்கிறது. இயல்பாகவே கலை உள்ளம் கொண்ட இவருக்கு பல்துறை ஆர்வம் இருக்கிறது. கவிதை, கட்டுரை, சங்கீதம் எனப் பல. பாடசாலை மட்டத்திலும், வலய மட்டத்திலும் பல பரிசில்களை வென்றுள்ளார். ஆங்கிலப் பேச்சுப் போட்டியிலும் பரிசு பெற்றுள்ளார்.

இவரது திறமை நாட்டு நிலைமையால் வெளியுலக்கிற்குத் தெரியாது முடங்கிக் கிடக்கிறது. கொழும்பு பிரபல பாடசாலை ஒன்றின் மாணவனாக இருந்திருந்தால் நிச்சயம் ஒரு ஓவியக் கண்காட்சி வைத்து அவரது திறமை வெளியுலகிற்குத் தெரிந்திருக்கும். பத்திரிகை, தொலைக்காட்சி எனப் புகழ் பெற்றிருப்பார். அவருக்கு உங்கள் பாராட்டைத் தெரிவித்து ஊக்கம் அளியுங்களேன்.

இவரது தந்தையார் புஸ்பலிங்கம். வடமராட்சியில் பிரதிக் கல்விப் பணிப்பாளராகக் கடைமையாற்றுகிறார்.

Read Full Post »

>
அவள் ஒரு ஆசாரசீலமான வயதான மாது. நடக்கும்போது பாதத்தில் சுரீர் என வலிக்கிறது என்றாள். அவளது பாதத்தைப் பரிசோதித்துப் பார்த்தபோது, விரலை அண்டிய பகுதிகளில் தோல் தடித்து சொரசொரப்பாகத் திட்டுத்திட்டாக சில ஆணிக் கூடுகள் தெரிந்தன. இவை நீண்ட காலமாகத் தொல்லை கொடுக்கின்றனவாம்.

`வெறும் காலுடன் மண் முற்றத்தில் நடப்பீர்களா?’ என்று கேட்டபோது `இல்லை, நாங்கள் இருப்பது பிளட்ஸ் வீடு. காலில் மண் படுவதே கிடையாது. வீட்டிலும் மாபிள் பதித்த தரை. அழுக்கே கிடையாது’ என்றாள் பெருமையோடு.

அழுக்கினால் ஆணிக் கூடுகள் வளர்வதில்லை. பாதத்தின் சில பகுதிகள் வெறும் தரையில் தொடர்ந்து அழுத்துவதால் அவை தடிப்படைந்து ஆணிக் கூடுகளாக வளர்கின்றன. இறுக்கமான சப்பாத்து அணிபவர்களின் பெருவிரலின் மொளிப்பகுதியில் தோல் தடித்து கட்டைபோல் இருக்குமே அதைப் போலத்தான் இதுவும். `இவ்வாறு தோல் தடிக்காமல் தடுப்பதற்கு வீட்டிற்குள்ளும் எந்நேரமும் மென்மையான பாதணிகளை அணியுங்கள்’ என்றேன்.

`வீட்டிற்குள்ளும் செருப்பா!’ அதிர்ந்தாள் அந்த ஆசார மாது.

வீடு புனிதமானதுதான்! ஆயினும் அதைவிட எமது கால் காயப்படாமல் இருப்பது அவசியமல்லவா? எச்சிலும் சலமும் தெளித்துப் புனிதப்பட்ட தெருக்களில், தேய்த்து நடந்த செருப்பை வீட்டுக்குள் அணிய வேண்டியதில்லை. வீட்டுக்குள் உபயோகிப்பதற்கு என தனிச் செருப்பை உபயோகித்தால் வீட்டின் சுகாதாரமும் கெடாது. புனிதமும் காப்பாற்றப்படும் எனத் தெளிவுறுத்திய பின் அரை மனதோடு ஏற்றுக் கொண்டாள்.

மற்றொருவர் நீண்டகால நீரிழிவு நோயாளி. அவரது பாதத்தில் நீண்ட காலமாகப் புண். எத்தனையோ தடவை மருந்து கட்டியும் பிரயோசனம் இல்லை. எவ்வளவோ நுண்ணுயிர் கொல்லி மருந்துகள் உட்கொண்டும் குணமாகவில்லை. அவரது புண்ணைப் பார்த்தபோது அதுவும் கால் தரையில் அழுத்தும் இடத்தில்தான் இருந்தது. மேலும் பரிசோதித்தபோது அவரது காலில் உணர்வு குறைந்திருப்பது தெரிந்தது. அதாவது நரம்புகள் பாதிக்கப்பட்டிருந்தது. இவ்வாறு பாதங்களில் விறைப்பு ஏற்படுவதற்கு முக்கிய காரணம் கட்டுப்பாட்டில் இல்லாத நீரிழிவுதான் (Diadetic Neuropathy) வலி உணர்வு தெரியாததால் புண்ணை மேலும் அழுத்தி அழுத்தி நடந்ததால் அவரது புண் ஆறவில்லை.

எனவே இவருக்கும் செருப்பு அணியுமாறு ஆலோசனை கூறப்பட்டது. அதுவும் எந்நேரமும் அணியுமாறு கூறப்பட்டது. ஆனால் வழமையான பாதணிகள் அல்ல. அவர் நடக்கும்போது புண் உள்ள பாதப் பகுதி தரையில் அண்டவிடாதபடி பாதணி அணியவேண்டும். இது எப்படி சாத்தியமாகும்? புண் உள்ள பகுதிக்குப் பின்புறமாக ஒரு பண்டேஜ் சுருளை விரிக்காமல், உருளைபோல வைத்துக் கட்டினால் அப்பகுதி தரையிலிருந்து சற்று உயர்ந்து நிற்கும். இதனால் புண் அழுத்துப்படாமல் பாதுகாக்கும். விரைவில் குணமாகும்.

இன்னொருவர் காலிலும் புண். பெரிய கட்டுப் போட்டிருந்தார். இவர் எனது நோயாளி அல்ல. ஒருநாள் வீதியில் போகும்போது பார்த்தது. இந்தப் புத்திமானுக்கு நீரிழிவால் புண் வந்து பாதத்தின் ஒரு பகுதி சத்திரசிகிச்சை மூலம் அகற்றப்பட்டிருந்தது தெரிந்தது. இவர் செருப்பு அணிந்திருந்தார்! ஒரு காலில் மட்டும். அதுவும் நல்ல காலில் மட்டும். புண்பட்ட காலானது தெருவில் உள்ள கல்லு முள்ளுகளையும் அழுக்கையும் அளைந்து கொண்டு இன்னொரு புண்ணை அவாவிக் கொண்டு திரிந்தது.

இவரால் விரல்களிடையே கொழுவும் செருப்பு அணியமுடியாது என்பது புரிந்தது. விரல்கள் இல்லாததாலும் பண்டேஜுடன் கொழுவ முடியாததாலும் வழமையான செருப்புகளை அணிய இவரால் முடியாது. பின் புறமாகப் பட்டி வைத்துக் கட்டும் பாதணிகளே உதவும். இவரும் வீட்டில் பிறிதொரு பாதணி அணிய வேண்டியது அவசியமே.

நீரிழிவு நோயாளிகள், பாதத்தில் புண் உள்ளவர்கள் மாத்திரமின்றி, குதிக்கால் வாதம் (Planter Fascitis) போன்று காலில் வேறு நோய் உள்ளவர்களுக்கும் என வெவ்வேறு வகையான பாதணிகள் இருக்கின்றன. இவை அவர்களது நோய்களை தணிக்க உதவும்.

நன்றி:- தினக்குரல் 07.04.2008

Read Full Post »

>நல்லதொரு மருத்துவனாக சிறந்ததோர் இலக்கியவாதியாக டாக்டர் முருகானந்தன்

-மா.பா.சி. –

முற்போக்குச் சிந்தனையாளரும்; கலை, இலக்கியவாதியும் பிரபல வைத்திய கலாநிதியுமான டாக்டர் எம்.கே. முருகானந்தனின் 60 ஆவது அகவையையிட்டு; கொழும்பு-கலை, இலக்கிய நண்பர்கள் ஏற்பாட்டில் வெள்ளவத்தை பெண்கள் கல்வி ஆய்வு கூடத்தில்; 06.04.2008 ஆம் திகதி விழாவொன்று நடைபெற்றது.

விழாவில் தலைமையுரை ஆற்றிய எழுத்தாளர் புலோலியூர் ஆ. இரத்தினவேலோன் தெரிவித்ததாவது.

தேவையானவர்களது தொலைபேசி இலக்கங்களைப் பதியும் பொழுது நான் அவர்களது பிறந்த தினத்தையும் பதிவதுண்டு. அப்பதிவின் மூலமாகவே வைத்தியகலாநிதி எம்.கே. முருகானந்தனின் பிறந்த திகதி 27.3.1948 என்பதை அறிந்து கொண்டேன். அவர் அறுபதாவது அகவையை எட்டுவதும் தெரிய வந்தது. எனது மாமனார் பிரபல எழுத்தாளர். அமரர் தென்புலோலியூர் சதாசிவம் இருந்திருந்தால் இந்நிகழ்வுக்கு அவரே தலைமை தாங்கி இருப்பார். டாக்டருக்கு அவரோடு நெருங்கிய தொடர்புகள் இருந்தன. தலைமை வகிக்கவிருந்த பேராசிரியர் .எஸ். சிவயோகம் முக்கிய அலுவலாக லண்டன் சென்றுள்ளார். எனவே தான் நான் தலைமை வகிக்க வேண்டி ஏற்பட்டது. இம்மண்டபத்தில் தான் கூட்டம் நடைபெறும் எனச் சொன்ன பொழுது; அம்மண்டபம் கொள்ளுமா? என நண்பரொருவர்கேட்டார். அதன் தாற்பரியத்தை இப்பொழுது உணர்கிறேன். இம்மண்டபம் முழுவதும் டாக்டரின் அபிமானிகள் நிறைந்திருக்கின்றனர்.

டாக்டர் முருகானந்தன் பருத்தித்துறை வியாபாரிமூலையில் பிறந்தார். ஆரம்பக்கல்வியை மேலப் புலோலிப் பாடசாலையில் பெற்றார் ஹாட்லிக் கல்லூரியில் இடைத்தரக் கல்வியைப் பெற்றுக் கொண்டு கொழும்பு மருத்துவக் கல்லூரியில் எம்.பி.பி.எஸ் பட்டத்தைப் பெற்று வைத்திய கலாநிதியானார். அரச ஆஸ்பத்திரிகளில் கடமை புரிந்து பின்னர் பருத்தித்துறை மருதடியில் தனியார் மருத்துவ நிலையத்தை அமைத்து வைத்திய சேவை புரிந்தார். 1997 இல் கொழும்புக்கு இடம் பெயர்ந்தார்.

புத்தக அறிமுக விழா ஒன்றிற்கு அழைக்கச் சென்றேடாக்டரை முதன் முதலில் சந்தித்தேன். இது 25 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் நடைபெற்றது. அன்று கண்ட பண்புகளோடேயே இன்றும் காணப்படுகிறார். இத் தன்மைதான் அவரையொரு சாதனையாளராக்கியது.

வைத்தியப்பாணியில் அவர்கடைப்பிடிப்பது உளவியல் அணுகு முறை. நோயாளிகளோடு பேசும் வார்த்தையில் பாதி நோய் சுகமாகிவிடும். இத்தன்மையே அவரைக் கொழும்பிலும் அதிக செல்வாக்கைப் பெற வைத்தது. “எயிட்ஸ்” குறித்து டாக்டர் முருகானந்தன் எழுதிய நூலே அவ்விடயத்தில் வெளிவந்த முதல் நூல். மருத்துவத் துறை சார்ந்த கல்விமான்கள் இலக்கியத்தில் பிரகாசிப்பது அரிது. இவர் புரியத்தக்க வகையில் எழுதுகிறார். எனவேதான் எல்லோராலும் வாசிக்க முடிகிறது. யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து வெளியாகிய “முரசொலி”என்ற பத்திரிகையில் “வைத்திய கவசம்” என்ற பத்தியை எழுதினார். நலவியல் சார்ந்த தொடர். 100க்கும் மேற்பட்ட கட்டுரைகளை எழுதினார். “சாயி மார்க்கம்” எனும் சஞ்சிகையின் ஆசிரியர் அசாதாரணத் துணிவோடு “அறிவோர் கூடல்” என்ற அரங்கைத் தனது இல்லத்தில் நடத்தினார். இலங்கை சாஹித்திய பரிசைப் பெற்ற இவரது “நீங்கள் நலமா” என்ற நூல் 5 பதிப்புகளைக்கொண்டது. ஹாய் நலமா? என்ற பத்தி மற்றும் “ஜீவநதி” சஞ்சிகையில் எழுதும் கட்டுரைகள் புதிய பரிமாணத்தோடு வருகின்றன. தனது நூல்களின் வெளியீட்டை மிகவும் எளிமையாகவே நடத்துவார். முதல் பிரதியைப் பெற வர்த்தகர்களை அழைக்கமாட்டார். பெற்றோர் அல்லது அவரது ஆசான்களே பெறுவர். இதுவரை பதினொரு நூல்களை வெளியிட்டிருக்கிறார். அவைகளுள் இரண்டுக்குச் சாஹித்திய மண்டலப் பரிசும் கிடைத்துள்ளது.

நடிப்பிலும் கூட ஆர்வம் காட்டியிருக்கிறார். தனது இலக்கிய முயற்சிகளை அச்சில் மட்டுமன்றி இலத்திரனியல் ஊடகங்களிலும் வெளிப்படுத்தி இருக்கிறார். இலங்கை வானொலி, சக்தி தொலைக்காட்சி என்பன நிகழ்ச்சிகளைக் கொடுத்திருக்கின்றன. டாக்டரின் படத்தை அட்டையில் பொறித்து மல்லிகை சஞ்சிகை டாக்டரைக் கௌரவித்திருக்கின்றது. செல்வி ஷ்ரீதரன் என்ற மாணவி தனது பட்டப் படிப்புக்கு டாக்டரின் நலவியல் நூல்களை ஆய்வுக்கு உட்படுத்தி கட்டுரை சமர்ப்பிக்கவிருக்கிறார். இது நலவியல் துறையில் முருகானந்தனுக்கு கிடைத்த வெற்றியை உறுதிப்படுத்துகிறது. டாக்டரின் மணிவிழா குறித்த மலரொன்றை வெளியிட ஆயத்தங்கள் நடக்கின்றன. அவரது நண்பர்களிடமும் அபிமானிகளிடமுமிருந்து கட்டுரைகள் கோரப்படுகின்றன .

மல்லிகை ஆசிரியர் டொமினிக் ஜீவா

டாக்டர் முருகானந்தன் மருத்துவக் கல்லூரி மாணவனாக இருந்த காலத்திலிருந்தே எனக்கு அவரைத் தெரியும். யாழ்ப்பாணத்தில் எல்லா இலக்கியக் கூட்டங்களிலும் டாக்டரைக் காணலாம். இங்கு எம்.பி.பி.எஸ். பட்டம் பெற்றவர்கள் இலக்கியவாதிகளாக இருக்கின்றனர். அமரர் டாக்டர் நந்தி மற்றவர் எம்.கே.எம். முருகானந்தன்.

டாக்டரின் அறுபதாவது அகவை விழாவை மல்லிகைப் பந்தலால் நடத்தத் திட்டமிட்டோம். ஹற்றனில் நடத்தப் போவதாகக் கூறி அந்தனி ஜீவா தடுத்தார்.எழுத்தாளனுக்குப் பிரச்சினையாகில் எழுபது எண்பதுகளில் இலக்கியவாதிகள் துடிப்போம். எங்களோடு சேர்ந்து வராமல் எமது நிகழ்வுகளில் பங்குகொள்ளாத எந்தக் கொம்பனையும் மதிக்க மாட்டோம். எமக்கு இலக்கியமும் உழைப்புமே முக்கியம். இந்த கூட்டத்துக்கு ஏன் நான் அல்லது நீர்வை பொன்னையன் தலைமை தாங்கக் கூடாது? முருகானந்தனின் எழுத்தை விட யாழ்ப்பாணத்தில் அவரது ஏற்பாட்டில் நடைபெற்ற அறிவோர் கூடல் பிரமாதமானது.

மாலைகொண்டு வந்தேன் இங்கு பொன்னாடை வேண்டாம், பூமாலை வேண்டாம் என்கின்றனர். அப்போ எப்பொழுது இலக்கியவாதிகளை வாழ்த்தப் போகின்றீர்கள்? டாக்டரின் உழைப்புக்குப் பின்னால் அவரது மனைவி இருக்கிறார். வழி காட்டுகிறார். அறிவுத் தளத்தை விரிவுபடுத்த உதவுகிறார்.

உளவள நிபுணர் புனைகதைப்படைப்பாளி கோகிலா மகேந்திரன் :-

யார் சிறந்தவர்? யார் ஆளுமைமிக்கவர்? என்ற தேடல் எனக் குண்டு. எம்.கே.முருகானந்தத்தை எனக்கு இருபத்தைந்து ஆண்டுகளாகத் தெரியும். 1995 ஆம் ஆண்டிலிருந்து எங்கள் குடும்ப வைத்தியர். இலக்கியக்காரர்கள் மத்தியில் வித்தியாசமானவர் விடயங்களை உள்வாங்கும் பொழுது விஞ்ஞானத் தன்மையோடு உள்வாங்குவார். அவரிடம் தெளிவு இருக்கிறது. தன்னை யாரென்று? அவருக்குத் தெரியும். நிறையச் செய்து விட்டுப் புகழைத் தேடாதவர். இவர்களைச் சரியென நான் சொல்ல மாட்டேன். எதைச் சரியெனத் தான் நினைக்கிறாறோ அதையே எம்.கே.எம்.செய்வார். எவரது வலைகளிலும் விழ மாட்டார். இன்னொருவரைப் போல் தான் இருக்க வேண்டுமென விரும்பாதவர். அழகுசந்தோஷ் என்பதும் அவரது புனைப் பெயர். உடல் நலம், சமூக நலம், ஆன்மீகம் என்ற சமன்பாடுகளோடு வாழ்கிறார்.அவருக்கு கோபம் வந்தது எனக்கு நினைவில்லை பார்வையில் நேர்மை உண்டு. அவரது முதுமை ஆரோக்கியமாகவே இருக்கும். அவரது தொழிலின் மூலப் பொருள் தொடர்பாடல். அடுத்தவரைப் புரிந்திருக்கத் தெரிந்திருக்க வேண்டும். எம்.கே.எம்மைப்பற்றி எவருமே குறை சொன்னதை நான் கேட்டதில்லை. நிபுணர்களால் கை விடப்பட்டவர்கள் எம்.கே. எம்மிடம் சுகம் பெற்றிருக்கின்றனர். ஒன்றும் தெரியாதவர்களே நிறையக் கதைப்பார்கள். அமைதியானவர்கள்.

பிரபல எழுத்தாளர், ஆய்வாளர் தெளிவத்தை ஜோசப்:-

நான் டாக்டர் முருகானந்தத்திடம் ஒரு போதும் மருந்துக்குச் சென்றதில்லை. நான் சிறிது சுகவீனமுற்று இருந்த பொழுது அடிக்கடி என்னை வந்து பார்த்தார். எழுத்தாளனைப்பார்க்க வரும் பண்போடு வந்தார். எம்.கே.எம்.மின் புத்தகங்கள் மருத்துவத்தை இலகுபடுத்துபவை. அவரது புத்தகங்களிலொன்று டாக்டரின் டயறிக் குறிப்பிலிருந்து என்ற அநுபவக் குறிப்புகள் அநுபவத்தை அநுபவமாகவே குறிப்பிடும் பொழுது ஒரு எழுத்தாளன், கலைஞன் எப்படி உருவாகிறான் என்பது புரிகின்றது. சிறந்த படைப்பாளிக்குரிய நடை. அவரது ஆளுமையைக் கணிக்கவைக்கிறது இந்நூல். மனிதரை, இலக்கியவாதியை , எழுத்தாளரைக் கௌரவித்து மதிக்கத் தெரிந்தவர். மல்லிகையின் 25 ஆவது ஆண்டு விழாவுக்குத் தலைமைவகிக்கும் சந்தர்ப்பம் எனக்குக் கிட்டியது. யாழ்ப்பாணத்தில் நடைபெற்றது. எழுத்தாளர் சம்பந்தனைச் சந்தித்தேன். டாக்டர் முருகானந்தன் என்னைத் தன் வீட்டிற்குச் கூட்டிச் சென்றார். நலவியல் புத்தகங்களில் டயறிக் குறிப்புகள் டாக்டரைக் கலைஞனாக இலக்கியவாதியாக அத்தாட்சிப்படுத்துகிறது. எம்.கே.எம் வாசகரைச் சிந்திக்கவைத்தவர்.

Read Full Post »

>கனிவான பேச்சு, பரிவான பார்வை, அக்கறையான விசாரிப்பு, சிறப்பான மருத்துவம் இத்தனையும் கொண்ட மனிதாபிமான மனிதர் எங்கள் குடும்ப வைத்தியர் டாக்டர்.எம்.கே.முருகானந்தன் அவர்களது மணிவிழா ஆண்டில் அவரை வாழ்த்துவதில் மகிழ்ச்சியடைகிறேன். பருத்தித்துறையில் பணியாற்றிய போதும் சரி, வெள்ளவத்தையில் பணியாற்றிய போதும் சரி, அவரது மருத்துவமனையில் எப்போதும் கூட்டம் அலை மோதும். அத்தனை வேலைப்பளு மத்தியிலும் அன்பாக நேர்த்தியான ஆலோசனைகளுடன் அவர் வழங்கும் சிகிச்சை அனைவரின் மனத்தையும் நிறைவு கொள்ளச் வைக்கும்.

ஒரு மருத்துவர் என்பதற்கு அப்பால் அவர் ஒரு சிறந்த இலக்கிய கலாரசிகர், படைப்பாளி என்ற வகையில் பரந்துபட்ட நண்பர் வட்டத்தைக் கொண்டுள்ளார். எழுத்துத் துறையில் மருத்துவ இலக்கியமும், இரசனை விமர்சனமும், பத்தி எழுத்தும் அவரது முக்கிய துறைகள். ஏனைய துறைகளில் உதிரியாக ஈடுபட்டுள்ளார். மருத்துவ இலக்கியம் படைப்பதிலும், வானொலி, தொலைக்காட்சி கலந்துரையாடல் மூலம் மருத்துவ விடயங்களை இலகுவாக கொண்டு செல்வதிலும் இவருக்கு அசாத்திய திறமை உண்டு.

‘தாயாகப் போகும் உங்களுக்கு’ என்ற கர்ப்பிணிகளுக்கான மருத்துவ ஆலோசனை நூல் பெரும் வரவேற்பைப் பெற்றதுடன் சாகித்திய விருதினையும் பெற்றது. தமிழ் மக்களுக்கு எயிட்ஸ் நோய் பற்றிய அறிமுகத்தை தனது நூல் மூலம் வைத்த முதலாவது மருத்துவர் இவர்தான். போஷாக்கு, நீரிழிவு, இதய நோய் போன்றவற்றைப் பற்றிய நூல்களும் வெளியிட்டுள்ளார். மல்லிகைப் பந்தல் வெளியீடாக வந்த ‘ஒரு டொக்டரின் டயறியிலிருந்து’ பலராலும் விரும்பி வாசிக்கப்பட்ட பத்தி எழுத்து நூலாகும்.

எனது கணவருடன் ஒன்றாக உயர்தர வகுப்பில் பயின்ற இவருக்கும் எனது கணவருக்கும் முருகானந்தன் என்ற ஒரே பெயரும், மருத்துவர் பதவியும், எழுத்துத் துறையும் இருப்பதால் பல சமயங்களில் வாசகர் மத்தியில் குழப்பத்தையும் ஏற்படுத்தியதுண்டு. இருவர் வீடுகளிலும் நடந்த மரணச் சடங்குகளிட்கு ஆள் மாறி அனுதாபச் செய்திகள் தெரிவித்த சம்பவங்களும் உள்ளன.

இலங்கையின் ஆக்க இலக்கியத்துறையில் முருகானந்தன் என்ற பெயர் பிரசித்தமானது. மறுமலர்ச்சிகால எழுத்தாளர் அ.செ. முருகானந்தனுக்குப் பின்னர் ஒரே காலத்தில் இலக்கிய உலகில் புகுந்த டாக்டர்.எம்.கே.முருகானந்தன், டாக்டர்.ச.முருகானந்தன் இருவரும் இலக்கிய உலகில் தமக்கென ஓரிடத்தை தக்க வைத்துக்கொண்டவர்கள் ஆவர். இப்பொழுது மிகவும் இளையவரான க. முருகானந்தன் என்ற எழுத்தாளரும் கவிதை உலகில் காலடி எடுத்து வைத்துள்ளார்.

மணிவிழா நாயகன் டாக்டர்.எம்.கே.முருகானந்தன் அவர்களை இலக்கியவாதிகள் சார்பில் வாழ்த்துவதில் உவகை கொள்கிறேன்.

சந்திரகாந்தா முருகானந்தன்

நன்றி:- ஞானம் ஏப்பிரல் 2008.

Read Full Post »

>இன்றைய ஒப்சேவர் பத்திரிகையில் வெளிவந்த செய்தி.
Dr. M. K. Murugananthan, a prolific writer, Tamil scholar and a medical practitioner who turned 60 years to be felicitated by the literary circle at a function to be held at the Women’s Educational Research Centre, Dharmarama, Road, Wellawatte, Colombo 6 today, April 6 at 4.30 p.m., presided over by Prof. S. Sivayogan.

Dr. Murugananthan who hails from Viyaparimoolai, in Point Pedro, received his education at Point Pedro Hartley College and entered the Medical Faculty of Colombo and passed out and practised at Badulla and Manthikai Base Hospital, Point Pedro, before going in for private practice. Dr. Murugananthan is an author of 11 books on medicine in Tamil language and literature.

(Maniccs)

Sunday Observer 06.04.2008

Read Full Post »

>
மனிதன் ஒரு சமூக விலங்கு. தனது தேவைகள் அனைத்தையும் பூர்த்தி செய்து, தான் தனியாக வாழ்தல் என்பது முடியாத ஒன்று. பிறைடே (Friday) பாத்திரம் சேர்ந்திராவிட்டால் கற்பனைக் கதையில் கூட ரொபின்சன் குரூசோ போன்ற மனிதன் சோபித்திருக்க முடியாது.

ஆகவே தன்னைச் சுற்றி வாழும் மனிதர்களோடு நல்ல உறவைக் கொள்ளுதல் என்பது மிக முக்கிய வாழ்வுக் கூறு ஆகிறது. மற்றைய உயிரினங்களோடு நல்ல உறவைக் கொள்ள முடியாதவர்களுக்கு இப் பூமியில் உள்ள பகற்காலங்களும் இருளாகவே இருக்கும். ஏனெனில் உறவுதான் மனித மனங்களுக்கு ஒளியைத் தந்து இதமூட்டுகிறது. மனிதர்களுக்கிடையிலான தொடர்பாடல் உறவாடல் இவை எல்லாம் கலைகள் என்று சொல்லப்பட்டாலும் கூட அவை கற்றுக்கொள்ளக் கூடிய கலைகளும்தான்.

நூல்களில் இவற்றைக் கற்கலாம். அதைவிட இலகுவாக எமக்குள் வாழும் ஆளுமையில் சிறந்த மனிதர்களிடம் இருந்தும் கற்கலாம். இம்மாதம் 27ம் திகதி தனது 60அகவையை நிறைவு செய்யும் எழுத்தாளர், விமர்சகர், வைத்தியர் எம்.கே.முருகானந்தனிடம் இருந்து நிறையவே கற்கலாம்.

தொடர்பாடல் திறன்
வளர்ச்சியைத் தூண்டும் உறவுகளில் மனிதத் தொடர்பாடல் மிக முக்கியமானது. ஓவ்வொரு மனித நடத்தையின் அடியிலும் ஒரு பூர்த்தி செய்யப்பட வேண்டிய தேவை இருக்கும். இதனை விளங்கிக் கொண்டு, அந்தத் தேவையை ஏற்றுக் கொண்டு, தொடர்புகளை மேற்கொள்ள முனையும்போது அது இலகுவில் வெற்றி பெறும் என்ற உண்மையைத் தெரிந்து அதன்படி அநாயாசமாக வாழும் மனிதர் எம்.கே.எம் அவர்கள்.

வெளித் தோற்றத்தில் ஒரு சிறிய உருவம். எந்நேரமும் மலர்ந்து சிரித்த முகம். அம் முகத்திற்கு மேலும் சோபை தருவன அந்தக் கண்களும் கண்ணாடியும்.

மிகப் பெரிய மருத்துவமனைகளில், மிகப் புகழ்பெற்ற மருத்துவ நிபுணர்களிடம் காட்டி மாறாத நோயாளிகள் பலரும் டொக்டர் எம்.கே.எம்மிடம் காட்டிய பின் நோய்நிலையில் முன்னேற்றம் இருப்பதாகச் சொல்கிறார்கள். இது எப்படிச் சாத்தியமாகிறது?

நோயாளியின் உள்ளத்தோடு வேலை செய்யும் தனித்திறனால் இது சாத்தியமாகிறது என்றே நான் நம்புகிறேன்.

தான் தரம் 3 அல்லது 4 படித்தபோது நிகழ்ந்த சம்பவம் ஒன்றை எம்.கே.எம் இப்படி நினைவு கூருகிறார். “எனது வருத்தத்திற்காக ஒரு சிவப்பு மருந்து கொடுக்கப்பட்டிருந்தது. நான் அந்தக் கலர் மருந்து வேண்டாம் என்று சொல்லிவிட்டேன். எனது உறவினர் ஒருவர் அதைத் திரும்ப எடுத்துச் சென்று பச்சைக் கலர் மருந்து வாங்கி வந்தார்.”

எம்.கே.எம் பாக்கியசாலி. அவரது இளமைக் கால அனுபவம் ஒன்று- அல்லது பல- இப்படி நேராய் அமைந்ததால் மருந்து குடிப்பதில் நோயாளியின் விருப்பமும் கவனத்தில் கொள்ளப்பட வேண்டும் என்ற கருத்தோடு உடன்படும் ஒரு வைத்தியராக இன்றுவரை பணியாற்றுகிறார்.
கடந்த பத்து வருட காலத்தில் ஏறத்தாள ஐம்பதாயிரம் நோயாளர்களைத் தனது கணினி பதிவு செய்திருக்கிறது என்று சொல்லும் எம்.கே.எம்மிடம் அவ்வளவு பேர் அள்ளுப்பட்டு வருவதற்கு அவரது தொடர்பாடல் திறன் முக்கிய காரணி என்பதை யாரும் மறுக்க முடியாது.

உற்றுக் கேட்டல் திறன்
நோய் நொடி வரும் சந்தர்ப்பங்களில் எமது குடும்பத்தினரும் எம்.கே.எம் அவர்களிடமே செல்வோம்.எமது குடும்ப வைத்தியர் என்ற வகையில் அவரது உற்றுக் கேட்டல் திறனைப் பல சந்தப்பர்ப்பங்களில் நான் அவதானித்து வியந்துள்ளேன்.

உயர்ந்த பதவிகளில் இருக்கும் பலர் பகுதியான கேட்டல் செய்பவர்களாகவே இருப்பதை நான் அவதானித்துள்ளேன். தொலைபேசியில் உரையாடிப் கொண்டே தனக்கு முன்னால் இருக்கும் ஊழியருக்குப் பதில் சொல்லும் அதிகார்கள் எமக்கு நல்ல பரிச்சயம். கையெழுத்துக்களைப் போட்டுக் கொண்டும், காதில் ஒட்டிக் கொண்ட தொலைபேசியைக் கழுத்தைச் சரித்து அணைத்தபடி உரையாடிக் கொண்டும் முன்னால் அமர்ந்திருக்கும் வாடிக்கையாளரின் பிரச்சனையைக் கேட்கும் வங்கி அதிகாரிகளை எமக்கு நன்கு தெரியும். அது ஒரு சிறப்பான தகமை (ஒரு நேரத்தில் மூன்று வேலை) என்றும்தான் பலர் நம்பிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். எமது மூளை ஒரு கணத்தில் ஒரு விடயத்தை மட்டுமே கிரகிக்கும் என்ற உண்மை அவர்களுக்குத் தெரியுமோ இல்லையோ என்று எனக்குத் தெரியாது.

தனக்கு முன்னால் இருக்கும் நோயாளியின் முறைப்பாட்டை அவர் எவ்வளவு நேரம் எடுத்துச் சொன்னாலும், உடலும் மனமும் முழுமையாக ஈடுபட்ட நிலையில் கேட்கும் வைத்தியர் நோயாளியின் மனத்தை வென்றவர் ஆகிவிடுகிறார் அதற்கான மிகச் சிறந்த உதாரணம்தான் எம்.கே.எம் அவர்கள்.

நோயாளியின் கேள்விகளுக்குப் பொருத்தமான பதில்களைத் தருவதில் அவர் என்றுமே தயக்கம் காட்டியதில்லை. “நலவியல் சம்பந்தமாக எழுதுகிறவர்கள் பொதுவாக நோயாளிகளுக்கு விளக்கம் தருவதில் விருப்பம் உள்ளவர்களாக இருக்கிறார்கள்” என்று தான் எங்கோ வாசித்ததை நினைவு கூருகிறார் எம்.கே.எம். ஆக, இவர் ஒரு நல்ல எழுத்தாளராக இருப்பதும், வெற்றி பெற்ற வைத்தியராக இருப்பதும் எப்படி ஒன்றுடன் ஒன்று பொருந்தி, ஒன்றை ஒன்று அணைதுச் செல்கிறது என்பதைப் பார்க்கிற போது வியப்பாகவும் மகிழ்வாகவும் இருக்கிறது.

ஒத்துணர்வுத்திறன்
ஒரு மொழியில் வன்மையான சொற்களும், இனிமையான சொற்களும் கலந்தே காணப்படும். ஆயினும் மனித உறவுகளை மேம்படுத்த விருப்புவோரும், கற்றறிந்தோரும், சான்றோர்களும், நல்ல விழுமியங்களை உடையோரும் இனிமையான சொற்களைத் தேர்ந்தெடுத்துக் கதைப்பர் என்பது தொன்று தொட்டு நிலவி வரும் கருத்து.

“யாவர்க்குமாம் பிறர்க் கின்னுரை தானே”

“இனிய உளவாக இன்னாத கூறல்
கனியிருப்பக் காய் கவர்ந்தற்று”

போன்ற பழம் பாடல்கள் இதை உணர்த்தும்.

இனிமையாகப் பேசுவது என்பது ஒரு கொடைதான் ஆயினும் அக அமைதியும் உளச்சமநிலையும் உடையோர்க்கு மட்டுமே அது சாத்தியப்படும். இனிமையாகப் பேசுபவர்களிடம் ஏனைய மனிதர்கள் யாவரும் ஈர்க்கப்படுவது இயல்பு.

டொக்டர் எம்.கே.எம் அவர்கள் நோயாளிகளுடன் ஒத்துணர்வுடன் கதைப்பதைப் பல சந்தர்ப்பங்களில் நான் அவதானித்துள்ளேன். தனது மருத்துவ அநுபவத்தில் ஏறத்தாள ஒன்றரை இலட்சம் நோயாளர்களைச் சந்தித்திருக்கக் கூடிய ஒருவர், தான் அவர்கள் யார் மீதும் கோபப்பட்டதாகப் பெரும்பாலும் நினைக்கவில்லை என்று கூறுகிறார். இதுவே அவரது அகச் சமநிலைக்குச் சிறந்த சான்றாகும்.

இனிமையாகப் பேசுதல் என்ற பெரும் பரப்பினுள்ளே ஒத்துணர்வுடன் பேசுதல் என்பது வரையறுக்கப்பட்ட ஒரு விசேட திறன் ஆகும். ஒருவருடைய உணர்வை இன்னொருவர் புரிந்து கொள்வது அல்லது விளங்கிக் கொள்வது கடினமானது. அதிலும் குறிப்பாக ஒருவர் தனது மறை உணர்வுகளை வெளிப்படுத்தும் சந்தர்ப்பத்தில் அதனைப் புரிந்து கொள்வதற்குப் பதிலாக அவரது உணர்வுகளை அடக்கி விடவே நாம் பொதுவாக முயல்வதுண்டு.

ஆராச்சியாளர்களை மிகவும் ஈர்த்துள்ள விடயமாக இருக்கும் ஒத்துணர்வு டொக்டர் எம்.கே.எம் இடம் இயல்பாக அமைந்து விட்ட ஒரு பண்பாக இருக்கிறது. நோயாளியின் தனிப்பட்ட உலகினுள் புகுந்து அதனைத் தனக்குப் பழக்கமான இடமாக்கிக் கொள்ளும் ஒத்துணர்வே அவரை நோக்கி இலட்சக்கணக்கான மக்களை ஈர்த்துள்ளது.

உடனிருத்தல் திறன்
நோயாளியோடு உடனிருப்பது கடினமான விடயம். பெரும்பாலும் அவர்களது உடல் நோய் காரணமாகப் பல்வேறு மறை உணர்வுகளோடு வந்திருப்பர். அது மனிதர் என்ற வகையில் மருத்துவரையும் தொற்றிக்கொள்ளக் கூடும். அதனால்தான் பலர் களைப்படைந்து, சக்தி தீய்ந்து எல்லோரிடமும் கோபித்துக் கொள்வதுண்டு. தற்கொலை நூற்றுவீதம் கூட மருத்துவத் தொழில் செய்பவர்களில் ஒப்பீட்டளவில் அதிகம்.

“பல நோயாளிகளுடன் இருந்து அவர்கள் சொல்லும் மறை உணர்வு நிறைந்த கதைகளை எல்லாம் கேட்கிறபோது உங்களுக்கு சக்தி தீய்தல் உணர்வு ஏற்படுவதில்லையா?” என்று எம்.கே.எம் மிடம் கேட்டபோது, “எனக்கு நோயாளிகளை அட்டெண்ட் (Attend) பண்ணுவதில் ஒரு மகிழ்வு இருக்கிறது. சில வேளை காலையில் வைத்தியசாலைக்கு வரும்போது ஒரு சிறிய தலையிடி இருந்தாலும், நோயாளிகளைப் பார்க்கத் தொடங்க அது போய்விடும்” என்கிறார். பாருங்கள்! ஒருவர் தனது தொழிலில் இருந்து எப்படி மகிழ்வைப் பெற்றுக் கொள்கிறார் என்று. தான் செய்யும் தொழிலில் இருந்து சம்பளத்தை மட்டும் பெறுபவர்கள் போன்ற பரிதாபத்திற்குரியவர்கள் யாரும் இருக்க முடியாது.

மனம் திறந்து பேசும் திறன்.

We talked with open heart and tongue
Affectinate and true

என்பது Words Worth இன் ஒரு கவிதை வரி. நானோ அல்லது எனது குடும்ப அங்கத்தினர் யாருமோ நோயாளி என்ற நிலையில் டொக்டர் எம்.கே.எம் அவர்களைச் சந்தித்துத் திரும்பும்போது மேலே சொன்ன வரி எனக்கு நினைவு வருவதுண்டு. நோயாளி என்ற நிலையில் வருபவரோடு கூட மனம் திறந்து உண்மையாகப் பேசும், உண்மையாக நடந்து கொள்ளும் மருத்துவர்கள் குறைவு. அந்த ஒரு சிலரில் எம்.கே.எம் முக்கியமானவர். வைத்தியம் கூட வியாபாரமாகிவிட்ட இன்றைய நவீன உலகில் இவர் ஒர வைரம். இவர் ஒரு முத்து.
ஆக எம்.கே.எம் அவர்கள் ஒரு நல்ல எழுத்தாளராக இருப்பதால் சிறந்த விமர்சகராக இருக்கிறார். சிறந்த விமர்சகராக இருப்பதால் நல்ல வைத்தியராக இருக்கிறார். நல்ல வைத்தியராக இருப்பதால் உன்னத எழுத்தாளராக இருக்கிறார். மொத்தத்தில் உன்னத ஆளுமை வாய்க்கப் பெற்ற ஒரு மனித மாணிக்கமாக விளங்குகிறார்.

மணிவிழாக் காணும் எம்.கே.எம் அவர்கள் இன்னும் பல நூல்களை எழுத வேண்டும். இன்னும் பல லட்சம் மனிதர்களுக்கு வைத்திய உதவி செய்து அவர்களின் வாழ்வுக் காலத்தை அதிகரிப்பதோடு தானும் நீடு வாழ்ந்து நூற்றாண்டு விழாப் பொலிவு காண வேண்டும்.

-கோகிலா மகேந்திரன்

நன்றி:- தினக்குரல்- 27.03.2008

Read Full Post »

>
நேற்றுப் போல இருக்கிறது நானும் எம்.கே.முருகானந்தனும் உயர்தர வகுப்பில் ஒன்றாகப் படித்தமை! இருவரும் வகுப்பில் சிறிய தோற்றம் உடையவர்கள். நான் மிகுந்த மெலிந்த தோற்றமுடையவர். அவரே உயரம் குறைந்த தோற்றமுடையவர். இருவருக்கும் பின்நாளில் பல ஒற்றுமைகள் தொடந்தன. இருவருக்கும் தொழில் மருத்துவம், ஆர்வமான துறை கலை இலக்கியம். அவர் மருத்துவ எழுத்தாளரானார். நான் சிறுகதை எழுத்தாளரானேன். இருவருக்கும் பல்துறை ஆர்வம் இருந்தது. ஒரே காலகட்டத்தில் ஈழத்து இலக்கிய உலகினுள் காலூன்றினோம்.

எம்.கே.முருகானந்தன் தனது படைப்பாக்கங்களாக பல இரசனை விமர்சனக் குறிப்புகள் எழுதியதுடன் பல புத்தக வெளியீட்டு விழாக்களிலும் பங்கு பற்றி நூல் விமர்சனம் செய்ததும் தலைமை வகித்தும் ஒரு பெரிய இலக்கிய வட்டததையே நண்பராக ஆக்கிக் கொண்டார். இலக்கியவாதிகளைப் பாரட்டுவதிலும் கைதூக்கிவிடுவதிலும் புதியவர்களை வளர்ப்பதிலும் ஊக்கமுடன் செயற்பட்டார். இலக்கியக் கருத்தரங்குகளையும் ஒழுங்கு செய்து ஊக்கமுடன் செயற்பட்டு பல்வேறு நூல்களைப் பற்றியும் இலக்கிய சமாசாரங்கள் பற்றியும் கலந்துரையாடவும் புதிய இலக்கியப் போக்குகளை அறிமுகம் செய்யவும் வழி வகுத்தார்.

கடுகு சிறிதானாலும் காரம் பெரிது என்று இலக்கிய நண்பர்கள் இவரது புலமையை மெச்சினர். இலக்கியம் ஒரு கண் என்றால் மருத்துவம் மறுகண். இதனாலேயே சிறந்த குடும்ப மருத்துவராக பிரகாசிக்க முடிந்தது. மருத்துவம் புரிவதோடு நின்று விடாமல் மருத்துவ விடயங்கள் பற்றி மக்கள் மத்தியில் கொண்டு செல்ல மருத்துவ நூல்களையும், ஊடகங்களையும் பயன்படுத்தினார் வானொலி உரையாடல்கள், தொலைக்காட்சி, செவ்விகள், பத்திரிகை கேள்வி பதில்கள் மற்றும் கட்டுரைகள் மூலம் நோய்கள் பற்றியும், வரும் முன் காக்கும் முறைகள் பற்றியும் இலகுவாகப் புரியும் வண்ணம் எடுத்தியம்பினார்.

இவர் வெளியிட்ட நூல்களில் ஒரு டாக்டரின் டயறியிலிருந்து தவிர அனைத்து நூல்களும் முழுமையான மருத்துவ நூல்கள். மக்களின் பெரு வரவேற்பைப் பெற்ற ‘டாக்டரின் டயறியிலிருந்து’ நூல் கூட தான் மருத்துவ சேவையின் போது சந்தித்த விடங்டகளை கூறும் பத்தி எழுத்துக்காக அமைந்தது. எயிட்ஸ் பற்றி தமிழில் முதலில் வந்த நூல் இவரது எயிட்ஸ் என்ற நூல்தான். ‘தாயாகப் போகும் உங்களுக்கு’ கர்ப்பிணிகளுக்கான நலவியல் நூலில் கர்ப்பிணிகளின் பிரச்சனைகளையும் அவை தொடர்பான ஆலோசனைகளையும் சாதாரண மனிதர்கள் புரிந்து கொள்ளும் வண்ணம் இலகுவாக, படிக்க ரசனையாகவும் மனத்தில் பதியக் கூடியவாறும் எழுதியிருந்தார். இந் நூல் இலங்கை அரசின் சாகித்திய விருதினைப் பெற்றுக் கொண்டமை குறிப்பிடத்தக்கது.

இலங்கையின் எழுத்துத் துறையில் ஆக்க இலக்கியம் படைத்த மருத்துவர்கள் வரிசையில் நந்தி, ஞானசேகரன், புலோலியூர் சதாசிவம், ச.முருகானந்தன் வரிசையில் எம்.கே.முருகானந்தனும் தனியான இடத்தைப் பதிவு செய்துள்ளார். ஒரு சில சிறுகதைகளை மட்டுமே எழுதியிருப்பினும் ரசனை விமர்சன ஆக்கங்களை நிறையவே எம்.கே.முருகானந்தன் எழுதியுள்ளார். நூல் விமர்சனக் குறிப்புகளுக்கு அப்பால் சினிமா ரசனைக் குறிப்புகளையும் எழுதி வருகிறார். இவரது பரந்து பட்ட வாசிப்பும், தேடலும் இவ்வாறான விமர்சனங்களைச் சாத்தியப்படுத்துகின்றன. ஓய்வு ஒளிச்சலற்ற மருத்துவப் பணிகள் மத்தியில் இலக்கியத்திற்கு என நேரத்தை ஒதுக்கிச் செயற்படும் அவரது பணியைப் பாராட்டத்தான் வேண்டும்.

மல்லிகை இவரை இனங் கண்டு தனது அட்டையில் இவரது படத்தைப் போட்டு, இவர் பற்றிய கட்டுரையையும் வரைந்திருந்தது. சிவத்தம்பி, தெணியான், ஜீவா, குலசிங்கம் போன்ற இலக்கியக் காரர்களுக்கும் இவருக்கும் இடையே நெருக்கமான தொடர்பு இருந்தது.

பணம் ஒன்றையே குறிக்கோளாக எண்ணும், மனிதத்துவம் மரணித்துவரும் மருத்துவர்களிடையே மனிதாபிமானம், மனிதநேயம், கலாரசனை, இலக்கிய நேயம் என்ற பல சிறப்பு அம்சங்களுடன் மிளிரும் எம்.கே.முருகானந்தனை மணிவிழா ஆண்டில் இலக்கிய உலகின் சார்பிலும், மருத்துவதுறை சார்பிலும் வாழ்த்துவதில் பெரு மகிழ்ச்சியடைகிறேன்.

ச.முருகானந்தன்.

நன்றி:- வீரகேசரி

Read Full Post »

Older Posts »